Η άποψη σύμφωνα με την οποία τα πολιτικά φαινόμενα, ως δράσεις, δι-υποκειμενικές αντιπαραθέσεις, ή θεσμικές διευθετήσεις, εμπράκτως συμπίπτουν με τις νοηματοδοτήσεις μέσα από τις οποίες γίνονται αντιληπτά, είναι στις μέρες εξαιρετικά διαδεδομένη. Όμως σε αντίθεση με μια συνήθη παρανόηση, ο ειδικός κλάδος μελέτης του Λόγου στο εσωτερικό της πολιτικής επιστήμης —διατηρώντας αποστάσεις από τις πιο παραδοσιακές θεωρήσεις της πολιτικής (ως επιμερισμού αγαθών ή ως αγώνα)— δεν επιδιώκει τον αναγωγισμό θεσμών και δράσεων στο Λόγο και την επικοινωνία. Το ακριβώς αντίθετο: Υποστηρίζοντας πως τα πολιτικά φαινόμενα προσδιορίζονται και συγκροτούνται διαλογικά, οι σπουδές Λόγου τονίζουν πως τίποτε δεν είναι δυνατόν να συναχθεί, επεξηγηθεί ή ερμηνευθεί εξωγενώς. Η διαλογική θέαση της πολιτικής προϋποθέτει —έτσι— όλες τις άλλες δομικές σφαίρες (άλλωστε αενάως τροφοδοτείται από αυτές) με ειδοποιό της γνώρισμα την ενδελεχή διερεύνηση των συνθηκών που διέπουν την αποκρυστάλλωση σημασιών και την έλλογη εκφορά πολιτικών μηνυμάτων. Στη βάση αυτή η μελέτη του πολιτικού λόγου στην οποία επικεντρώνεται το Θ’ συνέδριο της Ελληνικής Εταιρείας Πολιτικής Επιστήμης επιδιώκει την ανάδειξη παραμελημένων διαστάσεων του πολιτικού σύμπαντος, θεωρητικό διάλογο και, προπαντός, διεπιστημονικές συνθέσεις.
Οι θεματικές του συνεδρίου επιμερίζονται σε τρεις βασικές γνωστικές ενότητες
Θεωρία, εννοιολογήσεις
Η πρώτη εστία επικεντρώνεται σε ζητήματα θεωρίας: Πώς ακριβώς προσδιορίζεται στις μέρες μας το πεδίο μελέτης και ανάλυσης του πολιτικού Λόγου και πώς συνδιαλέγεται με τις πιο παραδοσιακές προσεγγίσεις του κλάδου; Ποιες οι βασικές εννοιολογικές του συνεισφορές («διαλογική προσέγγιση», «θεωρία διαντίδρασης», «μαζική επικοινωνία» κτλ), και πώς αυτές εμπλουτίζουν υφιστάμενους προβληματισμούς; Προκύπτουν ουσιώδεις προωθητικές ανασκευές ή μήπως η προβληματική του πολιτικού λόγου δεν αποτελεί παρά τη μετωνυμική ανακύκλωση παλαιών ανεπίλυτων διλημμάτων; Τι εισφέρουν επιμέρους τεχνικές ανάλυσης του πολιτικού Λόγου στον τρόπο με τον οποίο προσδιορίζονται τα προβλήματα και οργανώνεται η έρευνα;
Πολιτική επικοινωνία, θεσμοί
Η δεύτερη εστία στρέφεται σε ζητήματα θεσμικά __μια εστία εμπεδωμένης μαζικής επικοινωνίας σε συγκριτική προοπτική:
Πώς συντελείται η πολιτική επικοινωνία σήμερα, και πώς αυτό επηρεάζει/προσδιορίζει την εκπομπή πολιτικού Λόγου; Ποιοι οι μηχανισμοί, οι υλικές συνθήκες και οι συντεταγμένες των επικοινωνιακών ροών έτσι όπως διαμορφώνονται στο σύγχρονο —εν πολλοίς άναρχο— τοπίο των ΜΜΕ και ποιες οι συνέπειές της παραθεσμικής τους γιγάντωσης; Ποια η ακριβής λειτουργία και επίδραση της εκτεταμένης χρήσης του διαδικτύου και των εν γένει νέων τεχνολογιών (text messaging, blogs κτλ). Διακριβώνονται συνεκτικές επικοινωνιακές στρατηγικές ανά πολιτικό/ιδεολογικό χώρο και ποια η αποτελεσματικότητά τους;
Τονίζεται ότι, αν και το θεωρητικό ενδιαφέρον παραμένει και στην ενότητα αυτή αμείωτο, αυτό που πρωτίστως ενδιαφέρει είναι οι θεωρητικά επεξεργασμένες εμπειρικές προσεγγίσεις.
Η επικοινωνιακή πρόκληση «από τα κάτω»: η προβληματική των αξιακών πλαισιώσεων
Σε πολιτική επικοινωνία και παραγωγή πολιτικού λόγου δεν εμπλέκονται όμως μόνο θεσμικοί φορείς· εξίσου, αν όχι περισσότερο, κρίσιμος είναι ο ρόλος φορέων εκτός του στενού πυρήνα της θεσμικής πολιτικής —η συνεισφορά των πάσης φύσεων συλλογικών και κινηματικών υποκειμένων. Στο πλαίσιο αυτό η θεωρία των κοινωνικών κινημάτων κομίζει την έννοια των αξιακών πλαισιώσεων —συνεκτικών σχημάτων που απλοποιούν και συμπυκνώνουν την πραγματικότητα μέσω επιλεκτικών τονισμών και αποσιωπήσεων. Τι υποστηρίζει η θεωρία, τι αναδεικνύει η πραγματικότητα και πώς αποτιμώνται οι προκλήσεις του μέλλοντος; Πώς επηρεάζονται οι σύγχρονες συλλογικές δράσεις από το υφιστάμενο επικοινωνιακό τοπίο, τι είδους κριτική ασκούν και τι αλλαγές επιδιώκουν;
Κατά την πάγια τακτική της ΕΕΠΕ, η Οργανωτική Επιτροπή προσδοκά προτάσεις εισηγήσεων και πάνελ σε οποιαδήποτε από τις παραπάνω τρεις βασικές θεματικές (θεωρία-θεσμοί-κοινωνία), αλλά και στην τομή τους (π.χ. αναφορικά με την επίδραση που ασκούν οι σύγχρονες διεκδικητικές εκφορές στη λειτουργία του πολιτικού συστήματος). Τονίζεται ακόμη πως, καθώς υψηλή προτεραιότητα της Ελληνικής Εταιρείας Πολιτικής Επιστήμης αποτελεί η συγκρότηση θεωρίας στις πολιτικές και κοινωνικές επιστήμες, ιδιαίτερα ευπρόσδεκτες θα είναι προτάσεις συγκριτικού περιεχομένου.
Οι προτάσεις που θα υποβληθούν μπορούν να αφορούν την εθνική, τη διεθνή ή/και τη συγκριτική διάσταση της προβληματικής.
Επισημαίνονται ενδεικτικά οι παρακάτω θεματικοί κύκλοι με τις αντίστοιχες ειδικότερες θεματικές
Η έννοια του πολιτικού και το πεδίο μελέτης και ανάλυσης του πολιτικού λόγου
Θεωρητικές προσεγγίσεις - Μεθοδολογικές προσεγγίσεις της ανάλυσης του πολιτικού λόγου - Πολιτικός λόγος και νεωτερικότητα - Πολιτικός λόγος, νομιμοποίηση και εξουσία - Η έκπτωση του πολιτικού λόγου/ολοκληρωτισμός - Μετανεωτερικές προσεγγίσεις στην έννοια του πολιτικού λόγου και του πολιτικού - Πολιτικός λόγος και δημόσια εξουσία - Πολιτικός λόγος και Δίκαιο - Πολιτικός λόγος και εκλογίκευση της κοινωνικής ανισότητας - Πολιτικός λόγος και κριτική των σχέσεων εξουσίας
Πολιτική επικοινωνία – επικοινωνιακή πολιτική
Πολιτική επικοινωνία - Επικοινωνιακή πολιτική - Πολιτική διαφήμιση - Πολιτική επικοινωνία και δημοσκοπήσεις - Πολιτική επικοινωνία και δημόσιες πολιτικές - Επικοινωνιακή εξουσία και συμβολικά πεδία - Μέσα και τεχνικές της πολιτικής επικοινωνίας - Ελευθερία της έκφρασης και δικαίωμα στην πληροφορία - Ρόλος των ΜΜΕ, πολιτική και οικονομική εξουσία - Ρύθμιση των ΜΜΕ και αδιέξοδα - Ρυθμιστικές αρχές και κρατική / κυβερνητική πολιτική - Διαδίκτυο και νέα μέσα – νέες μορφές δημοσιότητας, νέες μορφές ελέγχου, πολιτικές συνέπειες
Πολιτικός λόγος – παγκοσμιοποίηση – διαχείριση κρίσεων
Ευρωπαϊκή ολοκλήρωση και επικοινωνιακή πολιτική - Πολιτικός λόγος και διαχείριση κρίσεων σε εθνικό και παγκόσμιο επίπεδο - Πολιτικός λόγος και διπλωματία - Παγκοσμιοποίηση, κρίση της δημοκρατίας και συρρίκνωση του πολιτικού λόγου - Η πολιτική ερμηνεία της οικονομικής κρίσης - Κόμματα και ομάδες πίεσης/η κομματική δημοκρατία σήμερα - Πολιτική εξουσία και οργανωμένα συμφέροντα